Jongeren van morgen. Voor Ditmar Goes kent kunst geen grenzen: «Mijn blindheid vormt geen belemmering voor mijn passie»

Tussen kunst en geluid vindt Ditmar Goes (26) zijn thuis. Hij is blind geboren, maar met lichtperceptie, waardoor hij enkel nog licht en donker kan onderscheiden. Dat houdt hem niet tegen om te genieten van kunst. Hij maakte van zijn hobby zijn job en die voert hem naar het KMSKA in Antwerpen en het SMAK in Gent.

door
Isaura Aps
Leestijd 4 min.

Metro publiceert zeven weken lang de pennenvruchten van het journalistieke talent van de Belgodysseewedstrijd. De journalisten in spe brengen een portret van een jonge, inspirerende landgenoot. Belgodyssee is een initiatief van het Prins Filipfonds, RTBF en de VRT in samenwerking met Metro en L’Avenir en met steun van de kanselarij van de eerste minister.

«Wie ben ik? Dat is een moeilijke vraag», begint Ditmar Goes. Om niet te verdrinken in filosofische gedachten, legt hij uit dat hij zich vooral bezighoudt met geluid. «Ik heb ooit het woord audiograaf op mijn website gezet». Een term die hij zelf heeft bedacht.

Ditmar is blind geboren, maar met lichtperceptie. «Mijn ogen werken goed, maar er is een probleem in mijn hersenen», verduidelijkt hij. Als kind kon hij kleuren en vormen onderscheiden. Nu is dat beperkt tot licht en donker.

Een kind van de Brailleliga

«Ik wist als kind niet veel over mijn blindheid», vertelt Ditmar. «Ik kwam bijna nooit in contact met blinde mensen.» Toch is er iemand die hem herinnert aan zijn kindertijd: Marie-Jeanne Nachtergaele van de Brailleliga. Deze organisatie biedt uitgebreide ondersteuning aan blinden en slechtzienden, variërend van dagelijkse activiteiten tot oriëntatie- en mobiliteitslessen.

In zijn jeugd nam Ditmar deel aan het zelfstandigheidskamp van de Brailleliga, waar kinderen op speelse wijze leren om met hun blindheid om te gaan. «Vanaf jonge leeftijd viel Ditmar Goes op als een zeer zelfstandig, nieuwsgierig kind dat openstond voor vernieuwing en graag wilde leren», aldus Nachtergaele.

Waar het allemaal begon

Ditmar studeerde radio in Brussel, zonder aanvankelijke passie voor het medium. Hij koesterde nooit het verlangen om in de radiowereld te stappen, maar vond de radiostudio wel fascinerend. «Ook kunst kwam pas later in beeld», vervolgt hij. «Mijn ouders zijn wel kunstliefhebbers, maar ik ging niet naar tentoonstellingen uit vrije wil of oprechte interesse.» Hij ontwikkelde zijn passie voor radio en kunst gaandeweg.

Radio Bart

Ditmar werkt deeltijds in het KMSKA, het Koninklijk Instituut voor Schone Kunsten in Antwerpen. «Ik praat er met de bezoekers over kunst. Het is echt zo eenvoudig als dat», glimlacht hij. Ditmar, gefascineerd door het feit dat dit als werk wordt beschouwd, voegt toe: «Vaak leiden deze gesprekken tot boeiende uitwisselingen. Wanneer je als bezoeker naar een museum gaat, ben je doorgaans al geïnteresseerd in kunst.»

In de mobiele studio, die bij elk kunstwerk in het museum kan worden geplaatst, nodigt hij mensen uit om naast hem plaats te nemen. Het project, vernoemd naar collega Bart Van Peer, ontstond toen Bart - destijds receptionist - zijn zicht verloor en op zoek was naar een nieuwe invulling voor zijn werk. Het team van vier presentatoren wisselen elkaar af in de Radio Bart-studio.

‘After Image’

«Daarnaast vul ik mijn dagen met andere projecten», vertelt Ditmar. «Recentelijk exposeerde ik bijvoorbeeld in het SMAK met de voorstelling 'After Image'.»

Ditmar bundelde zijn creatieve krachten met schilder Line Boogaerts en maakte zo 'After Image’, een samenwerking die zijn hoogtepunt bereikte in het SMAK in Gent. De uitvoering van dit project integreert drie essentiële elementen: tekenen op een glasplaat, tekst en geluid.

«De kern van het stuk draait voornamelijk om het contrast tussen binnen- en buitenruimtes, en hoe men zich gedraagt in een privésfeer versus in het openbaar. Hier koppelen we ook gedachten en observaties aan. Het gaat om de gedachten in je hoofd die je perceptie beïnvloeden, of omgekeerd», legt Ditmar uit.

Met zijn voorstelling in het SMAK streeft Ditmar naar inclusiviteit. Hij erkent dat het creëren van een volledig inclusief werk een uitdaging blijft, maar ziet deze zoektocht als uitermate belangrijk. «Hoe kunnen we kunst toegankelijk maken voor zoveel mogelijk mensen?» Deze vraag maakt zijn kunst niet alleen uniek, maar ook een bron van inspiratie voor velen.

Wie ben ik?

Naam: Isaura Aps

Leeftijd: 21 jaar

Studie: Bachelor Journalistiek aan de Arteveldehogeschool in Gent

Woonplaats: Geraardsbergen

Het thema?

Mijn Franstalige collega Hugo Derycke en ik hechten veel belang aan sociale thema’s. Al snel ontstond het idee om blinde kunstenaars te interviewen. Ik ging in gesprek met Ditmar Goes, een 26-jarige ‘audiograaf’ en stemacteur, die veel belang hecht aan inclusie in de samenleving.

Hugo Derycke maakte een reportage over Alexandre Latora (24), een gepassioneerde muzikant en zanger. Latora bespeelt verschillende instrumenten en verdiept zich in diverse muziekgenres. Hij zingt in het Spaans, Portugees en Braziliaans.

Alles wat je echt wilt weten vind je op Metrotime.be