Filmfestival van Cannes schiet uit de startblokken

Van 8 tot en met 19 mei is de Côte d'Azur weer het centrum van de cinema. Twaalf dagen lang vindt daar voor de 71ste keer het filmfestival van Cannes plaats, het belangrijkste — of toch zeker het meest prestigieuze — artistieke evenement van het internationale filmjaar. Benieuwd wie deze keer van de partij is? Dit zijn alvast titels waar wij reikhalzend naar uitkijken.
door
Axelle.Lot
Leestijd 1 min.

Climax

van: Gaspar Noé

kort: Als de Franse schokcineast Gaspar Noé een film maakt, kun je er gif op innemen dat hij in Cannes zal zijn. Na zijn erotische uitstapjes begeeft hij zich in het dansmilieu, met een verhaal over 20 jonge street dancers die op retraite gaan in een bos om een performance voor te bereiden. En daar — het blijft een film van Noé — loopt de boel flink uit de hand. De korte samenvatting van de regisseur: “Geboorte en dood zijn uitzonderlijke ervaringen. Het leven is een vluchtig genot.” Dat belooft.

Cold War

van: Pawel Pawlikowski

met: Tomasz Kot, Joanna Kulig

kort: Ik ben altijd al een fan geweest van de Pools-Britse cineast Pawel Pawlikowski, van zijn sociale drama ‘Last Resort' en zijn romantische ‘My Summer of Love' tot het bloedmooie oorlogsdrama ‘Ida'. ‘Cold War' is opnieuw een liefdesverhaal, gesitueerd op verschillende Europese plaatsen in de jaren 50. Geen gemakkelijke periode, maar dat sluit naadloos aan bij de amoureuze relatie die Pawlikowski onder de loep neemt.

Foto R.V.

Dogman

van: Matteo Garrone

met: Marcello Fonte, Edoardo Pesce

kort: De Italiaanse regisseur Matteo Garrone brak internationaal door met de snoeiharde semi-documentaire misdaadfilm ‘Gomorrah'. Sindsdien laat hij echter systematisch zien dat hij nog andere pijlen op zijn boog heeft. ‘Reality' was een bittere farce, ‘Tale of Tales' een gotische fabel en nu heeft hij met ‘Dogman' een moderne western af. Centraal staat een introverte hondenverzorger die moet afrekenen met de bullebak die de buurt onder de knoet houdt.

Fahrenheit 451

van: Ramin Bahrani

met: Michael B. Jordan, Michael Shannon

kort: Cannes heeft Netflix buitengeschopt omdat de Amerikaanse streamingsite weigert om films een kans te geven in de bioscoop. Met tv-zender HBO is de verstandhouding wel nog goed, zo blijkt uit de aanwezigheid van deze nieuwe verfilming van de klassieke roman van Ray Bradbury. Het gaat over een wereld waar boeken illegaal zijn en systematisch verbrand worden door zogenaamde ‘vuurmannen'. En dan proeft een van die vuurmannen van de verboden vrucht.

Fahrenheit

Girl

van: Lukas Dhont

met: Victor Polster, Valentijn Dhaenens

kort: Het is niet uitzonderlijk dat een Belgische film de Officiële Selectie van Cannes haalt, maar die eer is doorgaans weggelegd voor onze Franstalige landgenoten. Met ‘Girl' krijgt nog eens een Vlaamse film de kans om zich te tonen, met name in de nevensectie Un Certain Regard. In zijn eerste langspeelfilm vertelt regisseur Lukas Dhont het verhaal van Lara, die er op haar 15de van droomt om ballerina te worden. Alleen is ze geboren in het lichaam van een jongen…

Girl

The House That Jack Built

van: Lars von Trier

met: Matt Dillon, Bruno Ganz

kort: De terugkeer van Deense ‘bad boy' Lars von Trier naar het festival waar hij kind aan huis was, tot hij er in 2011 een Hitlergrap maakte. Maar alles is vergeven, en nu mag hij — weliswaar Buiten Competitie — zijn thriller voorstellen over een (fictieve) Amerikaanse seriemoordenaar. Zegt von Trier zelf: “De film illustreert het idee dat het leven kwaadaardig en zielloos is, wat recent nog bewezen werd door de opkomst van de Homo Trumpus, de Rattenkoning”. We hebben je gemist, Lars.

The House That Jack Built

The Man Who Killed Don Quixote

van: Terry Gilliam

met: Jonathan Pryce, Adam Driver

kort: De zwaarste filmbevalling van de voorbije 20 jaar. Voormalig Monty Python-lid Terry Gilliam zette al in 1998 deze avontuurlijke komedie op touw over een oude man die denkt dat hij Don Quichot is. Vervolgens maakte de productie echter alle mogelijke tegenslagen mee, van natuurrampen tot geldzorgen en conflicten over rechten. Die zijn eerlijk gezegd nog niet van de baan, en het valt af te wachten of Gilliam wel echt op 19 mei het festival zal mogen afsluiten.

The Man Who Killed Don Quichote

Solo: A Star Wars Story

van: Ron Howard

met: Alden Ehrenreich, Emilia Clarke

kort: Ha, je dacht dat Cannes enkel voorbestemd was voor intellectuele cinema? Nee hoor, de organisatoren laten de kans niet liggen als ze ook simpel popcornvoer op de agenda kunnen zetten. De titel legt het uit: hier krijgt ruimterebel Han Solo het scherm voor zich. De film wordt omschreven als een ruimtewestern en voert de avonturen op die de jonge Solo beleeft met zijn harige gezel Chewbacca.

3 Faces

3 Faces

van: Jafar Panahi

met: Behnaz Jafari, Jafar Panahi

kort: De Iraanse cinema is goed vertegenwoordigd dit jaar, met naast Asghar Farhadi's openingsfilm ‘Everybody Knows' ook de nieuwe van Jafar Panahi, een regisseur die van de overheid nochtans een strikt filmverbod heeft gekregen. Maar dat houdt hem niet tegen. Hier krijgt een bekende actrice een brief van een jong meisje dat haar smeekt om haar te bevrijden uit de klauwen van haar extreem conservatieve familie. Waarop de actrice de hulp inroept van Panahi.

Under the Silver Lake

van: David Robert Mitchell

met: Andrew Garfield, Riley Keough

kort: De Amerikaanse regisseur David Robert Mitchell maakte in 2014 indruk met zijn vernieuwende horrorfilm ‘It Follows'. Nu gooit hij het over een andere boeg. ‘Under the Silver Lake' is een — even ademhalen — “neo-noir komedie-drama”, over een knuffelbare jongeman die zonder het goed te beseffen de mysterieuze verdwijning van zijn mooie buurtvrouw begint te onderzoeken. En plots gaat een donkere wereld voor hem open.

Under the Silver Lake

Ruben Nollet