Chriss Pratt: "In het begin vond ik ‘Guardians of the Galaxy' niets voor mij"
Dankzij de eerste ‘Guardians of the Galaxy' en ‘Jurassic World' kennen we je als actieheld, maar voordien was je vooral een komische acteur. Heb je altijd al geweten dat er een held in je school?
Chris Pratt (foto tweede van rechts) "In alle eerlijkheid: nee. Toen mijn manager me vertelde dat Marvel haar gecontacteerd had met de vraag of ik auditie wou doen voor ‘Guardians of the Galaxy' wimpelde ik haar af. Ik vond dat het niets voor mij was. Ik voelde me goed in de rollen die ik toen speelde. Grappige bijrollen, een beetje halfzacht, meer karakterrollen, zoals in ‘Moneyball' en ‘Parks and Recreation'. Ik dacht dat ik iedereen, mezelf incluis, een hoop tijd en moeite zou besparen door geen auditie te doen."
Wie of wat heeft je van mening doen veranderen?
"Kathryn Bigelows actiethriller ‘Zero Dark Thirty', waarin ik een van de paracommando's speel die de raid op Bin Ladens schuilplaats uitvoeren. Plots kwam ik over als een supergetrainde elitesoldaat die perfect wist wat hem te doen stond en altijd ijzig kalm bleef. Ik was zowaar een geloofwaardig lid van SEAL Team Six. Ik had geen idee dat ik zo'n man kon spelen zonder dat iedereen begon te lachen."
Peter Quill, het hoofdpersonage in de ‘Guardians of the Galaxy'-films, is een typische coole held. Aan wie doet hij jou denken?
"Ik heb altijd geprobeerd om er een unieke persoon van te maken door er dingen van mezelf in te stoppen. Maar ik weet dat Kevin Feige, de drijvende kracht achter de Marvel-films, hem omschrijft als een kruising tussen Marty McFly uit ‘Back to the Future' en Han Solo. Ik zie wat hij bedoelt, maar zo heb ik Peter Quill nooit met opzet benaderd. Het was wel een groot voordeel dat ‘Guardians of the Galaxy' nooit zo'n bekende stripreeks geweest als pakweg Captain America of Spider-Man. Ik kon er gemakkelijk mijn eigen ding mee doen, een beetje zoals Robert Downey Jr toen hij voor het eerst Iron Man speelde."
Die troef kunnen jullie deze keer niet meer uitspelen, want ‘Guardians of the Galaxy' zijn geen nobele onbekenden meer.
"Dat is zo. De druk was anders. In plaats van ‘Wie zijn jullie?' is het ‘Kunnen jullie nog eens zo'n hit scoren?'. Het is een lastige positie, want ik denk dat de eerste film zo succesvol was omdat hij uit de band sprong. Dat heeft zeker meegespeeld. We hebben geprobeerd om in ‘Guardians of the Galaxy Vol. 2' iets gelijkaardigs te doen, om te spelen met de verwachtingen van de kijker. En die vrijheid hadden we gelukkig. Omdat de eerste film zo'n grote hit was, konden we toch onze zin doen. Ik heb zelfs het gevoel dat James Gunn, onze regisseur, de eerste ‘Guardians of the Galaxy' gemaakt heeft om het vertrouwen van Marvel te winnen, zodat hij deze keer voluit kon gaan."
Een van de nieuwe gezichten in dit tweede deel is Kurt Russell, in de rol van Peter Quills vader. Klopt het dat het jouw idee was om hem aan boord te halen?
"Hij was een van de eerste acteurs aan wie ik dacht voor de rol, ja. Hij is altijd een van mijn favoriete acteurs geweest. Ik ging er eerlijk gezegd van uit dat hij nee zou zeggen. Misschien dacht ik dat ik te hoog mikte en durfde ik het niet te dromen. Maar kijk, hij hapte toch toe. En het klikte meteen. Ik heb hem trouwens gevraagd of hij in het echte leven ook mijn vader wil worden." (lacht)
Kurt Russell werd een actieheld met zijn rol als Snake Plissken in ‘Escape from New York', maar hij hoefde er zijn lichaam niet voor op te pompen. Wat vind je ervan dat je dat wel moest doen om Peter Quill te spelen? Ik vraag het uiteraard omdat ik er zelf nooit zo gespierd heb uitgezien en omdat ik er ook nooit zo zal uitzien.
(lachje) "Ik vind het geen probleem. Het houdt steek. Ik begrijp waarom mensen gefascineerd zijn door personages die er zo uitzien. Toen ik als kind comics las, keek ik ook met open mond naar de spierbundels en de anatomische proporties van die personages. De mannen en de vrouwen in die strips zagen er allemaal ongelooflijk groot en slank en lang uit. Het is een fantasie. Uiteindelijk zijn we nog steeds wilde dieren, en het dier met de grootste en breedste borstkas is degene die zijn genen verspreidt. De pauw met de prachtigste veren. Het is nu eenmaal een natuurlijke reactie die we hebben op schoonheid en symmetrie. Daar is niks mis mee."
Ruben Nollet@rubennollet