Pendelaar Abdelouahad: "Door onze drukke levens vergeten we soms tijdig rust in te lassen"

Elke week grijpt Metro een pendelaar bij de kraag voor een kort gesprek. Achter elke anonieme reiziger schuilt immers een verrassende persoonlijkheid. Deze week is het de beurt aan Abdelouahad El Kahlaoui, een 31-jarige mechanis ontwerper.

door

Mare

Gepubliceerd op 19 Mei 2017 om 10h00Leestijd 2 min.

ZICHT

Als ik 's morgens opsta, dan open ik mijn ogen en zie ik het groene park voor mij. Dat geeft mij meteen bakken energie. Ook in de drukke stad geef ik mijn ogen de kost: Brussel is een echte metropool met een bonte mengeling aan nationaliteiten. Als ik over straat loop, dan hecht ik veel belang aan de uitwisseling van blikken met voorbijgangers. Ik zie meteen in iemands ogen of ik die persoon kan aanspreken of niet.

GEHOOR

Ik hou ervan om mijn zonnebril op te zetten, mijn ogen te sluiten en gewoon te luisteren als een blinde. Als ik dat doe in een park, dan hoor ik plots de bijen zoemen en het water kabbelen. We hebben allemaal zo'n druk leven dat we vergeten rust in te lassen en zorg te dragen voor onszelf. Twintig minuutjes pauze nemen en je concentreren op je eigen lichaam: dat doet deugd.

SMAAK

Ik kies er bewust voor om lokale seizoengroenten te eten. In Brussel zijn veel moestuintjes en boerderijprojectjes te vinden, alleen zijn ze niet zo zichtbaar voor het overgrote deel van de mensen. Toch is het belangrijk om het ritme van de natuur te volgen, ook in de stad. Gezond eten is ook belangrijk, want wie een goede gezondheid heeft, is al goed op weg om als een gelukkig mens door het leven te gaan.

REUK

Ik hou van alle geuren van de natuur. Vooral verse groenten ruik ik graag, of de geur die opstijgt uit de aarde als het heeft geregend. Ik leef in de stad, maar tijdens het weekend spring ik altijd op de fiets en ga ik naar een park of naar het platteland.

TAST

Ik hou ervan om mijn handen te doen bewegen. Het liefst van al creëer ik nieuwe voorwerpen uit gerecycleerd materiaal. Zo heb ik onlangs komische fietsen gemaakt die vuilbakken vervoeren voor SuperVliegSuperMouche, een festival in het Park van Vorst. Een andere uitvinding was een mixer gelinkt aan oude hometrainers uit de jaren 80 zodat je fruitsap kunt maken zonder elektriciteit. Zoiets vind je niet bij Ikea! (lacht)

ZESDE ZINTUIG

Mijn innerlijke stem leidt mij naar ‘de juiste weg'. Het vraagt tijd en oefening om ernaar te leren luisteren. Die stem vertelt mij bijvoorbeeld of ik iemand kan vertrouwen, of mijn lichaam kan aarden in een bepaalde omgeving, of wanneer ik een pauze moet nemen tijdens het werk. Het is mijn kompas als ik mij verloren voel.

Tekst en foto Charlotte De Cort