Capibara is een vis...volgens het Vaticaan
Groot, harig en met machtige knaagtanden, duidelijk de beschrijving van een vis volgens het Vaticaan. Elk jaar mogen Katholieken gedurende de vasten van 40 dagen enkel vis eten. En Capibara’s, blijkbaar.
Capibara's zijn 's werelds grootste knaagdieren en komen oorspronkelijk uit Zuid-Amerika. Hoewel je het misschien niet zou denken vanwege hun vorm, zijn capibara's uitstekende zwemmers en lijken ze te genieten van tijd in het water. Ze kunnen hun adem ongeveer vijf minuten onder water inhouden, en doen vaak een dutje in het water of langs de rivieroever om koel te blijven. Ze hebben zwemvliezen en gestroomlijnde gelaatstrekken, waardoor ze onder water snel kunnen wegzwemmen van potentiële roofdieren.
Regels ombuigen
Toch zijn ze zeker geen vissen en behoren ze tot de familie van de Cavia-achtige knaagdieren. Waarom bestempelt het Vaticaan ze dan als vis? Net als toen Californië vorig jaar bijen als vis bestempelde, is het om de regels een beetje te buigen. Anders dan bij bijen worden de regels niet omgebogen zodat de dieren juridische bescherming genieten, maar zodat ze tijdens de vastentijd door christenen kunnen worden opgegeten.
Pluizige delicatesse
In de middeleeuwen was het eten van vlees van bepaalde dieren niet toegestaan tijdens de vastentijd - de periode waarin volgens de Bijbel wordt herdacht dat Jezus 40 dagen in de woestijn doorbracht. Na de kolonisatie van Amerika door Europese kolonisten schreven geestelijken in Venezuela naar het Vaticaan om te vragen of dit nieuwe schepsel - met zijn zwemvliezen en vissmaak - kon worden geclassificeerd als vis, zodat ze het konden blijven eten tijdens de vastentijd. Dat zijn 40 dagen van schattige knaagdieren eten die je anders niet meer terug krijgt. Het Vaticaan keurde hun verzoek in 1784 goed, en het knaagdier kreeg de status van vis.