MOVIES. Dementiehorrorfilm ‘The Manor’: «Ik hoop dat de kijker troost kan putten uit dit verhaal»

Van studente Rechten aan de ULB tot filmmaker in Hollywood, Brusselaar Axelle Carolyn heeft een fraai traject afgelegd. Ze deed het bovendien zowat volledig met horror, wat op zich ook al ongewoon is. Momenteel werkt ze het 10de seizoen van de tv-reeks ‘American Horror Story’ af, voordien was ze onder meer betrokken bij de series ‘The Haunting of Bly Manor’ en ‘Creepshow’. ‘The Manor’, haar tweede langspeelfilm, maakt deel uit van de tweede ‘Welcome to the Blumhouse’-collectie op Amazon Prime.

door
Ruben Nollet
Leestijd 2 min.

Blumhouse is het productiebedrijf achter onder meer ‘Paranormal Activity’ en ‘Insidious’. Hoe ben je bij hen terechtgekomen?

Axelle Carolyn: «We hadden het script geschreven en toen we het rondstuurden, was Amazon zeer geïnteresseerd. En omdat zij die samenwerking hadden met Blumhouse leek het hen een goed idee om de film daar in te passen. Eigenlijk hebben we de film drie jaar geleden al gemaakt, maar ze vonden het gezien de pandemie geen goed idee om een griezelverhaal over rusthuizen vroeger uit te brengen.»

Eén origineel aspect van de film is in elk geval dat zowat alle hoofdpersonages oud zijn. Heb je daarvoor moeten vechten?

«Veel productiebedrijven naar wie we het script stuurden hadden daar wel een probleem mee. Zij vonden dat we de focus moesten leggen op de kleinzoon, of dat we het verhaal moesten verhuizen naar een psychiatrische instelling zodat we het over jongere personages konden hebben. Amazon en Blumhouse hadden gelukkig wel het lef om er helemaal voor te gaan.»

Je regiedebuut ‘Soulmate’ ging over zelfmoord, ‘The Manor’ gaat over Parkinson, dementie en euthanasie. Je houdt duidelijk van stevige thema’s.

«Ik ben een plezierige persoon, ja. (lacht) Maar ik hoop dat ik niet op een deprimerende manier over die onderwerpen praat. Ik vind het vooral relevante thema’s. Daarnaast ben ik een grote fan van gotische griezel en spookverhalen. Ik ben opgegroeid met films als ‘The Haunting’, horror die het moet hebben van emoties, sterke karakters en fraaie locaties. En ik hoop dat de kijker ook troost kan putten uit dit verhaal.»

RECENSIE THE MANOR*

Zijn ouderdom en dementie dankbare onderwerpen voor horror? De vraag stellen is hem beantwoorden. We zijn allemaal bang voor de dood, en al zeker voor de aftakeling die er doorgaans aan voorafgaat. In ‘The Manor’ lijdt de 70-jarige Judith aan de ziekte van Parkinson, waarop haar dochter haar naar een zeer gotisch ogend rusthuis stuurt. En daar (zo gaat dat dan) zijn vreemde dingen aan de hand. De Belgische regisseur/scenarist Axelle Carolyn komt niet bijzonder origineel uit de hoek, maar dat hoeft niet per se problematisch te zijn. Veel erger is het feit dat ze niet eens de moeite doet om er een samenhangend geheel van te maken en elke hint van het mysterie in neonletters op het scherm laat flikkeren. ‘The Manor’ lijkt te denken dat de kijker zelf al dementeert en dus alles zal slikken. Je verdient beter.