Na de wolf is ook de goudjakhals naar Vlaanderen onderweg

De goudjakhals is onderweg naar Vlaanderen en Wallonië. Dat zegt Jan Loos van de vzw Welkom Wolf. Het zal niet lang meer duren vooraleer het dier in onze contreien opduikt, verwacht hij. Het Agentschap voor Natuur en Bos benadrukt dat de goudjakhals tot nu toe nog nooit formeel geregistreerd werd.

door
Belga
Leestijd 2 min.

Volgens Loos staat het als een paal boven water dat de goudjakhals naar Vlaanderen en Wallonië zal komen. «Vraag blijft alleen wanneer die hier gaat zijn. In buurlanden is de goudjakhals al waargenomen. Die is in Zuidoost-Europa vertrokken en zo naar Scandinavië gegaan. In Nederland is die al zeven keer met zekerheid gezien en in Duitsland tientallen keren», zegt Loos.

Nog geen waarneming in België

Ook het Agentschap voor Natuur en Bos zegt dat de diersoort al enige tijd in Vlaanderen wordt verwacht, maar benadrukt dat er tot nu toe nog geen formele waarneming is geweest. Het wijst erop dat «zichtwaarnemingen onvoldoende betrouwbaar zijn om uitsluitsel te bieden». Dat komt omdat de goudjakhals qua formaat zowat tussen de vos en de wolf in zit, «waardoor mensen het dier vrij makkelijk kunnen verwarren met één van deze twee soorten».

Jan Loos zit op dezelfde lijn. «We hebben nog geen enkel concreet bewijs dat er hier een jakhals zit», zegt hij. «Regelmatig krijgen we wel meldingen, zoals bijvoorbeeld uit het zuidelijke deel van Limburg en uit de beschrijvingen van de waarnemers concluderen we soms dat het een jakhals zou kunnen zijn. Zekerheid zullen we alleen hebben als er camerabeelden bestaan, als er een dode jakhals wordt aangetroffen of als er eentje wordt doodgereden.»

Tussen vos en wolf

In tegenstelling tot de wolf, die een comeback maakte in onze regio, zou de goudjakhals een echte nieuwkomer zijn, aldus nog Loos. Hij zet de voornaamste kenmerken op een rijtje: «Het dier heeft de spitse snuit van een vos, maar de vachtkleur van een wolf. Het is kleiner en slanker dan de wolf met verhoudingsgewijs kortere poten en een kortere staart. Zoals bij een wolf is de staartpunt donker. De staart hangt altijd omlaag.»

Makkelijk samenleven

De goudjakhals is voorts erg schuw en leidt net als de meeste vossen en wolven een verborgen leven. Zolang het dier niet te intensief vervolgd wordt, kan het volgens Loos goed overweg met de menselijke aanwezigheid. Soms zoekt de goudjakhals de menselijke nabijheid op, eerder ’s nachts, om zich te voeden met ratten en muizen, kleine huisdieren en afval. «Een wolf ziet de jakhals als concurrent en zal hem dus doden. Jakhalzen leven bij voorkeur in die delen die de wolven mijden», aldus nog Loos.

Hij heeft naast de website welkomwolf.be ook welkomjakhals.be laten registreren, waar eventuele meldingen van waarnemingen geplaatst kunnen worden.