SPOT ON. Schroothoop: «We gaan aan de slag met fluiten uit pvc-pijpen en duimpiano’s uit oude keukenmessen»

Metro draagt ontluikend muzikaal talent van eigen bodem een warm hart toe. Daarom zetten we regelmatig artiesten in de schijnwerpers die verborgen zitten in het rijke Belgische muzieklandschap, onder de radar van het massapubliek. Vandaag is het woord aan het Brusselse jazztrio schroothoop, dat vorige maand z’n nieuwe plaat ‘MACADAM’ loste.

door
Quentin Soenens
Leestijd 3 min.

Wie zijn schroothoop?

Rik Staelens: «Schroothoop is een ‘junkjazztrio’ dat rommel omtovert tot unieke muziekinstrumenten en die verwerkt in eigenzinnige composities. Onze hypnotiserende en dansbare mix van jazz, Noord-Afrikaanse toonladders en Afro-Cubaanse ritmes neemt je mee op een trip door de smeltkroes van de stad.»

Beschrijf de origin story van jullie muzikale project.

«Schroothoop is heel toevallig ontstaan op een lokale jamsessie tijdens een koude, druilerige winteravond in 2019. Margo Maex, Timo Vantyghem en ik trokken vuilniszakken over ons hoofd en begonnen te improviseren op allerlei soorten gesluikstort materiaal, van potten en pannen tot pvc-buizen en afgedankte slijpschijven. Ondanks de overduidelijke grap sloeg onze muziek aan en al gauw werden we gevraagd voor optredens en kregen we zin om een plaat te maken. Toen we onze mini-LP ‘Klein Gevaarlijk Afval’ ingeblikt hadden, zaten we middenin de coronacrisis. Dat was een nogal vreemde timing om muziek uit te brengen, maar het heeft ons geen windeieren gelegd. Misschien wilden de mensen wel wat afleiding van al het coronagedoe.»

Hoe onderscheiden jullie zich van de grijze massa?

«Omdat schroothoop muziek maakt op zelfgemaakte instrumenten uit recupmateriaal en afval kunnen we een sound creëren die je niet snel bij een ander zal horen. We noemen onze muziek niet voor niets ‘junkjazz’. Bij optredens kan je zien hoe we aan de slag gaan met fluiten uit pvc-pijpen, een drumstel uit vuilnisbakken, duimpiano’s uit oude keukenmessen, een viool uit blik, versleten slijpschijven als gongs en een werfemmer als bas. Wij experimenteren graag met verschillende muziekstijlen, van jazz tot drum ‘n’ bass, chaabi, dub, karsilama, rai... Als het maar energiek en dansbaar is. En alhoewel ik het zelf eerder zie als een creatieve uitdaging, kunnen we er niet omheen dat het gebruik van recupmaterialen ergens ook een boodschap uitdraagt over duurzaamheid, al is het natuurlijk niet door een gitaar te bouwen uit een bezemsteel dat we het milieu gaan redden.»

Fans van welke gevestigde artiesten zouden jullie muziek weleens kunnen smaken?

«Ik denk dat fans van Fulu Miziki, KOKOKO! en Dijf Sanders misschien wel kunnen genieten van onze muziek.»

God is een dj, wist Faithless ons te melden. Mocht er één plaat op endless repeat staan in de hemel, welke zou jij aanvragen bij jouw aankomst daarboven?

«Een plaat op endless repeat is sowieso de hel, of ik het nu een goede schijf vind of niet. Ik heb variatie nodig en input van geluiden van buitenaf. Doe mij dan maar ‘4’33’ van John Cage.»

Wat is je grootste muzikale ambitie?

«Als je zelf muziekinstrumenten bouwt, is het grote voordeel het feit dat je dingen kunt maken die je nergens anders vindt. Tot nu toe heb ik voornamelijk bestaande instrumenten nagemaakt, maar ik wil graag meer originele concepten uitwerken. Ik denk bijvoorbeeld aan een gorgelorgel, muzikale sirenes, schraapfluiten en andere gekke creaties. Wie weet waar het me naartoe zal brengen!»

Deze peeps verdienen een shout-out:

«Voor de inspiratie achter de instrumenten van schroothoop wil ik graag Laurent Taquin, Max Vandervorst, Zoft en Warner & Consorten bedanken voor hun fantastische workshops en de nieuwe mogelijkheden die ze me hebben geboden in de wereld van bricofonie. Verder iedereen die achter de schermen meewerkt aan ons succes en uiteraard een dikke merci aan onze fans.»

‘MACADAM’ is nu uit via Sdban Records. Schroothoop stelt z’n nieuwe plaat voor op 17 mei in De Centrale in Gent, op 26 mei in VOLTA in Brussel en op 26 augustus op Jazz op de Hei in Kalmthout.