Jongeren van morgen: wordt Liesbeth Arnouts de eerste vrouwelijke Belgische astronaut?

Met haar inschrijving voor de astronautenselectie van de Europese Ruimtevaartorganisatie, joeg Liesbeth Arnouts (31) een meisjesdroom na. Op een zucht van de eindmeet werd ze uiteindelijk niet geselecteerd. Aan opgeven denkt ze niet: «Ik wil de aarde zien vanuit de ruimte. Op de een of andere manier overleven in een omgeving die helemaal niet bedoeld is voor leven.»

door
Thor Deyaert
Leestijd 4 min.

Metro publiceert zeven weken lang de pennenvruchten van het journalistieke talent van de Belgodysseewedstrijd. De journalisten in spe brengen een portret van een jonge, inspirerende landgenoot. Belgodyssee is een initiatief van het Prins Filipfonds, RTBF en de VRT in samenwerking met Metro en L’Avenir en met steun van de kanselarij van de eerste minister.

Het interview met Liesbeth Arnouts (31) in het Planetarium van Brussel werd even onderbroken door een groep luidruchtige schoolkinderen. Zij gaan zich in de koepel van het planetarium vergapen aan een licht- en geluidshow over het heelal. Arnouts hoopt dat de meisjes zich erdoor laten inspireren om een job te zoeken in de ruimtevaartsector. «Er zijn veel minder vrouwen dan mannen in die sector», zegt Arnouts.

Nancy Vermeulen, leider van belangengroep Women in Aerospace Brussel, schat dat aantal wereldwijd op ongeveer 10%. «Dat ligt aan de perceptie dat de ruimtevaartsector te technisch en moeilijk zou zijn», zegt Vermeulen. «Alleen jongens zouden het aankunnen en vrouwen worden in hun opvoeding niet aangemoedigd om te beginnen aan de studies.» Er waren vroeger gewoon ook meer mannen dan vrouwen actief in wetenschappelijke rollen, zegt Arnouts.

Langzaamaan komt daar volgens Arnouts verbetering in, dankzij het voorbeeld van vrouwen in de ruimtevaartsector. «Kleine meisjes kijken naar hen op en beginnen ook te dromen van een job in de ruimtevaartsector», zegt Arnouts. Haar eigen rolmodel is de Belgische astronaut Frank De Winne, die ze als kind op tv de ruimte in zag gaan. «‘Wat een fantastische job moet dat zijn’, dacht ik toen.»

Het eigen pad naar de ruimte

De Winnes carrière inspireerde haar om piloot te worden bij het Belgische leger, maar jammer genoeg moest ze al na twee jaar stoppen door inspanningsastma. Die is ondertussen verdwenen. «Maar toen ik vertrok bij de luchtmacht, besefte ik dat iedereen zijn eigen pad moest volgen», verklaart Arnouts. «Uiteindelijk zullen er altijd wegen zijn die je terug naar de ruimtevaart brengen.»

Zo ging ze ingenieur-architectuur studeren, waarin de combinatie van wetenschap en artistiek bezig zijn haar aantrok. Die studie leidde tot een doctoraat over uitvouwbare structuren bij zowel deVUB als de ULB. «Uitvouwbare structuren worden veel gebruikt in de ruimtevaart», aldus Arnouts.

De ESA astronautenselectie

De oproep voor de astronautenselectie van de Europese Ruimtevaartorganisatie (ESA) kwam in 2021 op het perfecte moment voor Arnouts. «Ik zat juist op het einde van mijn doctoraat», zegt ze. Van de bijna 23.000 kandidaten, schopte ze het tot haar eigen verbazing tot in de finale. «Helaas hebben ze mij toen geen plaats aangeboden», zegt Liesbeth Arnouts. «Maar het was een leuke ervaring.» De Franstalige Raphaël Liégois werd toen voor ons land astronaut voor de ESA.

Na de astronautenselectie bleef ze de hogere regionen van de ruimtevaartsector opzoeken. Momenteel werkt ze bij het Duitse bedrijf HPS (High Performance Space System Structures) onder andere aan een oplossing voor ruimteafval. «Een botsing met een klein stukje ruimteafval kan al grote of zelfs dodelijke gevolgen hebben», zegt Arnouts. «Er hangen ook steeds meer en meer satellieten rond de aarde, die bij botsingen voor weer meer stukjes ruimteafval zorgen.»

«Blijf dromen»

Zelf denkt Arnouts er nog niet aan haar droom om naar de ruimte te gaan op te bergen. «Er zijn steeds meer en meer commerciële ruimtemissies, waar ook astronauten voor nodig zijn», zegt ze. «Ik ben ook nog vrij jong, dus er is nog een mogelijkheid als de ESA binnen enkele jaren nog eens een astronautenselectie doet.»

Sinds Valentina Teresjkova, de eerste vrouw in de ruimte, zijn er al 77 vrouwelijke astronauten geweest. In andere woorden, 12% van alle ruimtevaarders zijn vrouwen. Zowel NASA als de ESA doen inspanningen om dit cijfer recht te trekken: de NASA gaat met de Artemismissies voor de eerste keer een vrouw op de maan zetten en de 2022 astronautenklas van de ESA bestaat uit bijna 50% vrouwen. Sowieso ziet Arnouts meer en meer kansen weggelegd voor vrouwen.

Arnouts heeft nog een laatste advies voor iedereen die astronaut wil worden: «Blijf dromen! Geef niet op, zelfs als je denkt dat je doelen te hoog gegrepen zijn. Maar geniet ook van de weg ernaartoe, want die is ook echt mooi.»

Wie ben ik?

Naam: Thor Deyaert

Leeftijd: 25 jaar

Studie: afgestudeerd van de master journalistiek (KU Leuven)

Woonplaats: Kapellen

Twitter: @ThorDeyaert

LinkedIn: Thor Deyaert

Het thema

Vrouwen vormen nog steeds een minderheid in de ruimtevaartsector. Zo was maar 12% van de astronauten tot nu toe een vrouw. Ik interviewde voor deze reportage Liesbeth Arnouts. Zij is werkzaam in de ruimtevaartsector en ondernam al eens een poging om astronaut te worden. Zij denkt echter nog niet aan opgeven. Mijn Franstalige collega Caroline Vandenabeele focuste voor haar portret op de 22-jarige Ioana Dimitrova. Als student staat zij nog aan het begin van haar carrière. Beiden tonen het doorzettingsvermogen nodig om astronaut te worden.

Wat je echt wilt weten vind je op Metrotime.be